Thuis

Eindelijk thuis. Sinds gisteren 5u ben ik wakker en echt veel heb ik niet geslapen. Naar bed dus. Eenmaal uitgeslapen zal ik deze blog aanvullen, opschonen en wat foto's en linken bijzetten. Morgen gaan werken, en dinsdag staat Venezuela weer op het menu: een info-avond over de zaak RCTV in Brussel ;-) Dat belooft...

Victoria Popular! Kreet van de dag

Gisteravond door Seb, B en een van hun vrienden (Aldalnil ofzo) naar alweer een andere wijk meegetroond. Op straat wat zitten drinken en babbelen, al snel kwamen er buren ook kijken wie die vreemde snuiters waren... Gespreksonderwerp van de avond: de studententoespraken in het parlement. Of beter: het feit dat van de 10 toegelaten oppositiestudenten er maar 1 een kwartier gesproken heeft, de volgende zei dat hij daar niets meer aan toe te voegen had en verder wilde geen enkele oppositiestudent nog iets zeggen. "Dit debat moet niet hier maar in de universiteiten gevoerd worden, we houden het hier dus bij." Onvoorstelbaar. Ze komen al dagen op straat omdat het recht op vrije meningsuiting te verdedigen, omdat ze nergens zouden gehoord worden... en dan krijgen ze vrije tribune in het parlement, live uitgezonden op nationale zenders, en dan gebeurt dat. Het valt niet te begrijpen. De 10 Chavistische studenten spraken wel, vooral de vrouwen spraken met zoveel vuur en overtuiging, echt meeslepend en vanuit de buik gesproken. In de straat werden ze gewoon gequoot, hun argumenten herhaald... Als dat geen toekomstige politicae zijn dan weet ik het niet. Voor de oppositiestudenten betekende hun optreden een enorme afgang in de ogen van de bevolking. Ook bij diegenen die niet chavezgezind zijn. Achteraf moesten die 10 studenten (en hun aangang) trouwens met politievrachtwagens weggevoerd worden, omdat het publiek rond het parlement zo stond te jouwen en te schreeeuwen "Victoria popular! Victoria Popular!"

Gisterennamiddag heb ik dus de campus van de Universidad Central bezocht, de grootste unief van de stad, om eens te voelen wat de sfeer was... Bijna niets te merken. Hier en daar zijn er affiches opgehangen, "knustselwerkjes" waarmee de consumptiemaatschappij werd aangekaart hingen her en der, opschriften op de paden, tussen de vele piraatcd´s die aan de ingang worden verkocht, stak her en der en CD met opschrift "Libertad de expression!". Maar die dingen zag je dus pas als je in de CD-bakken snuisterde. Een stoepopschrift vond ik bijzonder mooi "Confieso que la novela camina mas rapido que la poesia, pero no llega tan lejos. El Chino Valero Mora." Maar geen idee wat de link is met het hele RCTV-verhaal (btw: hier een artikel over RCTV van TD + een link naar zijn blog waar nog wat extra op te lezen is) . Op het grasveld was een soort bezinning bezig, waarin gebeden werd en opgeroepen tot vrede, een 20-tal studenten zong mee. Een capoeira-groep was aan het trainen...maar niets in het oog springends dus.

Nadien zat ik bij de metro te wachten op een telefoontje van B, toen een student even kwam polsen of alles wel ok was. (dat gebeurt hier om de haverklap, als ik ergens stil sta of zit zonder iets te doen -zoals eten of lezen- dan komen ze informeren of het wel gaat, of ik verloren gelopen ben ofzo, echt behulpzaam.) Hij zei dat het goed was dat ik hier met eigen ogen kwam kijken wat er aan de hand was, dat het echt maar een minderheid van de studenten is die protesteert. En dat ze nu eindelijk eens moeten zeggen wat hun probleem is: Maandag was het protest tegen RCTV, dinsdag de vrijemeningsuiting, woensdag de mensenrechten, donderdag de burgerrechten,... "Ze kregen vanmiddag hun kans op nationale televisie. En wat doen ze? Ze druipen af. Hebben ze geen argumenten ofzo? Ze zijn daar gewoon van de kaart geveegd door de bolivariaanse studenten! Ze hebben geld en daarom voelen ze zich de meerderheid. Maar daarin vergissen ze zich. Chavez doet goede dingen, doet slechte dingen, maar het volk staat achter hem. Ze moeten maar eens gaan beseffen dat geld niet meer automatisch betekent dat je alles te bepalen hebt. Chavez is hier president, ook hun president, en daar moeten ze mee leren leven. En ah, ja. Ik heb een tijdje geleden eens gebabbeld met iemand uit Noorwegen. Misschien ken je haar ook. Of is dat heel ver van Belgie?" En toen belde B.

Vandaag is het mijn laatste dag. Zonet de Brazilianen uitgewuifd - gisteravond was het campamento van de MST overigens uitgegroeid tot een 15-tal personen. Het appartement was gewoon een grote slaapzaal, van de keuken over de gang, woonkamer en slaapkamers (ook in de mijne lag een dame te pitten), vol vol vol. En maar joelen, zingen, eten, drinken en Portugees ratelen. Pas rond een uur of 2 zijn de laatsten gaan slapen, de eersten stonden alweer op rond 5u30. Veel heb ik dus niet geslapen... Gelukkig waren ze allemaal zeer sympa. Over zuinig met energie omgaan hebben ze echter nog niet gehoord. Ik heb dagenlang lichten lopen uitknippen, de koelkast dichtgedaan, radio uitzetten als tv aanstond... Die gewoonte begrepen ze niet helemaal, want dat kan toch geen kwaad? ;-) Brasilianen Sim Terra, pero con appartamento! Maar goed. Op dit moment is het app weer op gewone bewonersaantal: TD, Kima en mezelve. Rust. Zometeen trek ik voor het laatst naar Telesur, om een cassette op te halen. En daarna? Geen idee. Maar ´s avonds is er een afscheidsfeestje, dat is zeker!

De nucleo van Catia

"Bienvenida al campamento MST!" Met deze kreet werd ik onthaald toen ik de deur van mn kamer opende. Glunderend stond Celio voor me, de Braziliaan die enige dagen geleden hier ook al was. Ik telde maar liefst 10 Brazilianen in de woonkamer, en dan kwam er nog eentje uit de badkamer. Ik vroeg me al af waar al dat lawaai vandaan kwam... Blijkbaar is er een MST-bijeenkomst in Caracas, en deze groep maakt even een tussenstop in het appartement van TD. Echt een duiventil gewoon, ik weet nooit hoeveel Brazilianen ik ga aantreffen als er ik binnenkom. Of als ik opsta. Maar deze ochtend was echt wel van het goede te veel ;-)

Gisteren heb ik een Nucleo de desarollo bezocht in de wijk Catia. Hoewel, wijk, Catia telt iets meer dan een miljoen inwoners. Die nucleo is een soort wijkcentrum, maar dan veel groter en uitgedacht, gebouwd en uitgebaat door mensen uit de buurt en door lokale cooperatieven. Eind 2003 vloog Chavez in een heli boven Catia, en zag dat er een groot verlaten terrein van PDVSA lag. "Daar moeten we iets mee doen" zo dacht hij. Enkele maanden later gingen de werken op het terrein (13 ha) van start. Maar niet zonder slag of stoot (verhaal volgt later). Vandaag is er een textiel-, landbouw- en schoenencooperatieve, een medische centrum (waar mensen gratis op consultatie kunnen bij dr of tandarts, of vaccinaties krijgen, medicijnen kunnen kopen aan 80 % onder de marktprijs, etc), een grote Mercal, een bibliotheekje, sportzaaltje, kunnen mensen dansles volgen of in het koor zingen,... Er wordt een baseballterrein aangelegd, een kinderkribbe "un Simoncito" gebouwd, een school opgetrokken, een tweede deel bijgebouwd aan het medisch centrum,... De nucleo krijgt zoveel bezoekers over de vloer dat er zelfs een kleine "bezoekersdienst" is die mensen rondleidt op het terrein. Bijna 1700 mensen werken er op dit moment, de buurt leeft helemaal op. Bijna iedereen die er werkt, volgt een of andere vorm van onderwijs, via de verschillende Missiones. Voor hen is het bestaan van de nucleo de essentie van het socialisme, het project en het proceso krijgt hier dan ook alle lof - en dat is dan nog zacht uitgedrukt. De nucleo blijft voorlopig groeien, het was een pilootproject, nu zijn er al 147 in het hele land. En dat allemaal omdat Chavez een groot braakliggend terrein zag vanuit zijn heli... Vanop het terrein heb je btw een heel mooi zicht op de omgeving:


Gisteren eindelijk Seb teruggezien. Na ons bezoek aan de nucleo kwam hij afgezakt naar het centrum van Catia. Hier staat hij op de foto met Barbara: Hij was enkele dagen dieper Venezuela ingetrokken, naar de grens met Colombia. Hij liep er onder andere Venezolaanse paramilitairen tegen het lijf. Zie zijn verslag op zijn blog. Veel avonturen meegemaakt dus. Hij wou eigenlijk een reportage maken over de boerenbeweging die er braakliggend land innemen, maar toen hij daar zaterdagochtend aankwam was er bijna niemand. Ze bleken allemaal naar Caracas te zijn getrokken voor de grote steunmars voor Chavez. Met hun paarden. Seb heeft er met de bus 16 uur over gedaan om daar te geraken, hoe lang moeten de vrachtwagens met de paarden dan niet onderweg naar Caracas geweest zijn! Het toeval wil dat ik zaterdag tijdens de toespraak van Chavez vlak naast die boerendelegatie te paard stond te luisteren. Nu begrijp ik waarom die paarden er zo rustig bijstonden, na een dergelijke trip en dan nog een hele mars meestappen, geen wonder dat ze doodop waren! Kijk maar hoe rustig ze erbij stonden:

Bon, vanmiddag ga ik langs op de Universidad Central. Eens kijken wat dat geeft met dat studentenprotest...

Liefde en waardigheid

Het volk mort niet alleen om het verdwijnen van RCTV, ook Chavisten leveren kritiek op Chavez. Omdat er corruptie in zijn regering zou zijn, bepaalde projecten mank lopen of niet verwezenlijkt worden, omdat hij zou omgeven zijn door slechte raadgevers,... Maar toch blijven ze hem steunen, kwamen ze vorige zaterdag weer in grote getale op straat om hun steun te betuigen. "Omdat hij ook veel goeds doet voor het volk"

Waarom blijft Chavez de steun van de meerderheid van de mensen behouden? Ik vroeg het gisteren aan TD. Zijn antwoord:
Om 3 redenen: zijn verwezenlijkingen, waardigheid en liefde.
1. Verwezenlijkingen. Sinds Chavez aan de macht is, zijn er wel degelijk zaken veranderd. Zo zijn er nu punten voor gratis gezondheidszorg (mission Bario Adentro), zijn er staatswinkels met goedkoop basisvoedsel (Mercal), volgen 12 miljoen Venozolanen een of andere vorm van onderwijs (alfabetisering, alfabetisering verdiepen, avondschool voor volwassenen die diploma lager willen halen, secundair, universitair,...), zijn er infrastructuurwerken uitgevoerd (nieuwe lijnen metro, treinsporen, autowegen,...), etc.
2. Waardigheid. Met Chavez heeft een groot deel van de bevolking waardigheid gekregen. Venezuela is altijd een maatschappij van uitsluiting geweest, waarin het rijkere deel neerkeek op de rest van de bevolking, hen minderwaardig vond. Het is dat deel van de bevolking dat alle aandacht krijgt van hem, dat door Chavez zijn waardigheid, zelfrespect heeft gevonden.
3. Liefde. Chavez speekt vaak over liefde in zijn toespraken, en in de overheidsprop gaat het vaak over werken uit liefde voor het volk. Liefde in Christelijke zin dus. De bevolking weet zich geliefd... En beantwoord dat. Het beleid van Chavez bestaat essentieel uit 3 elementen: bolivarianismo, cristianismo en indigenismo (eh, bestaat dit woord wel?? gaat over belang van de lokale culturen en volkeren). Gisteren ben ik naar het Panteon geweest, het enorme praalgraf van Simon Bolivar en andere helden van Venezuela (en Lat-Am). In de zijmuren zijn grote nissen gemaakt, elk voor een van die helden. Er staat meestal een groot standbeeld, of een schilderij van de persoon in kwestie. In de laatste nis heeft Chavez een nieuw element toegevoegd: op een verhoog staat een kleien pot met aarde in. Het is een eerbetoon aan de indianen die meevochten voor de bevrijding van Lat-Am en een eerbetoon aan de lokale culturen en volkenen. Die nis springt er echt uit, hier geen persoon als "afgod", wel het idee van indigenismo (of wat dat woord ook mag zijn ,-) )

Ah, tijd bijna op... groet!

Draaiboek Otpor

Voor wie wil weten hoe Caracas eruit ziet: zie dit filmpje op Youtube van 2 jaar geleden... Een rit door Caracas: http://www.youtube.com/watch?v=bppk_Xd-urM

Gisteravond naar het programma "Contragolpe" gekeken, op VTV - de zender van de overheid, echt het propagandakanaal. Contragolpe is een soort Terzake, en gisteren was oa Eva Golinger uitgenodigd, een Venezolaans-Amerikaanse advocate die al jaren oa de inmenging van de VS in Venezuela opvolgt, zoals bij de coup van 2002. Ze publiceerde er al 2 boeken over (oa de Chavez Code), en was enkele weken geleden ook even in Belgie. Ook nu volgt ze wat er gebeurt op de voet.

Haar analyse: het studentenprotest in Venezuela volgt helemaal het draaiboek van het geweldloze verzet naar voorbeeld van Otpor, de studentenbeweging in Joegoslavie. Een dergelijke beweging lag ook aan de basis van de regimewissel in Ukraine bv, het gaat dus om de "revoluciones de color", zachte staatsgrepen. Die bewegingen worden gestuurd en vaak ook gefinancierd door VS-agentschappen. Een ervan, Freedom House, maakte zelfs een documentaire waarin het uitlegt hoe dat in zijn werk gaat: "Bringing down a dictator. Zo toonde Golinger bv aan dat sinds 2003 dergelijke agentschappen actief zijn in Venezuela, oa Freedom House. Die organisatie bracht bv Venezolanen over naar Boston om er een opleiding te krijgen van Otpor. De dagen voor het uit de lucht halen van RCTV ciruleerden er in studentenkringen e-mails die opriepen tot verzet, waarbij dezelfde symboliek als Otpor gebruikt werd, bv de gebalde vuist, maar hier ingekleurd met de Venezolaanse vlag. Dezelfde tactieken van vreedzaam verzet worden toegepast: witgekleurde handen in de lucht, hameren op hun rechten die geschonden worden, hameren op vreedzaam verzet,...

Maar de tactiek werkt niet zoals het hoort hier in Venezuela:
- het studentenprotest verloopt hier niet geweldloos zoals het draaiboek vereist (vernielingen en vele confrontaties met de politie bv) omdat de stuwende kracht achter de studenten dezelfde is als die van de staatsgreep van 2002, en die elementen zijn niet geweldloos.
- de politieke context is anders: er moet hier geen dictator afgezet worden want er is hier geen dictator aan de macht...
- de meerderheid van de bevolking sluit zich niet aan bij het studentenprotest, omdat Chavez op democratische wijze verkozen is (de laatste keer in december 2006) en de meerderheid hem dus niet weg wil (wat niet wil zeggen dat ze volledig tevreden zijn met alles wat hij doet, maar hij is het beste wat er voorhanden is)

Ook Chavez had het in een van zijn toespraken over de Otpor-tactiek. Na het draaiboek van Chile (met oa de grote staking eind 2002), ligt nu blijkbaar het draaiboek van Otpor op tafel... Ik vermoed dat er binnenkort een derde boek van Golinger komt!

Bon. Gisteren werd de zaak RCTV besproken tijdens de vergadering van de OAS in Panama. Zoals te verwachten kwam het tot een confrontatie tussen de de VS, via Condolleeza Rice, en Venezuela. De VS riep de OAS op om een onderzoekscommissie in stellen naar wat er gebeurde in Venezuela met RCTV. Venezuela antwoordde dat zoiets neerkomt op een onaanvaardbare inmenging in de souvereiniteit van een staat en voegde er fijntjes aan toe dat de OAS misschien onderzoekscommissies zou moeten instellen naar wat er zoal gebeurt in Guantanamo en naar hoe het met de mensenrechten zit aan de grens tussen Mexico en de VS,...

Gisteravond vrij lang tv gekeken, beetje tussen de kanalen gezapt tot ik bij Contragolpe terecht kwam. Het valt moeilijk om te weten hoe het nu echt zit. Zo toont de ene zender in verslagen van de grote pro-Chavezmanifestatie van zaterdag beelden van het uitgedunde deel van de stoet tegen de avond, terwijl andere zenders beelden tonen van vooraan en op het hoogtepunt van de mars. Idem dito bij verslagen over de studentenprotesten, naargelang de beeldkeuze lijkt de opkomst enorm of net minder dan verwacht... De ene toont vooral beelden van gepantserde politiewagens die achter studenten rijden of politie met wapens in aanslag, de andere toont hoe de politie opgesteld langs de weg de betoging volgt of hoe de agenten rustig toekijken. De ene heeft het over een legale beslissing van de overheid, over de democratisering van het radiospectrum en over pogingen tot destabilisatie, de andere over het in gevaar zijn van de vrijemeningsuiting en burgerprotest tegen een aantasting van de vrijheden. Het is dus een totaal ander vocabularium, in woord en beeld, dat gehanteerd wordt. Wie moet je dan nog geloven? Een mens zou uit pure verwarring alleen nog maar naar de zenders kijken die de hele avond makkelijk verteerbare telenovelas en vrolijke reclamefilmpjes tonen...

Caracas, vol violencia...

Caracas is een stad vol gevaren, en daar wordt ik de hele dag door aan herinnerd. Van bij het opstaan, als ik de woonkamer inloop, zie ik het terras dat omgeven is door tralies. Het eerste zicht op de stad is er dus een door spijlen. Op de tiende verdieping... Op de voordeur zitten 2 sloten, eens die open moet een hek geopend worden, pas dan sta ik op de gang. En dan valt het nog mee, de meeste zijgangen (= per drie deuren) zijn op hun beurt nog eens afgesloten door een zwaar hek. Ook om de inkomhal buiten te gaan, moet opnieuw een slot open, en dan moet ik langs 2 bewakers. Pas dan sta ik op straat. De beveiligingsindustrie doet hier gouden zaken, zoveel is zeker.

Overvallen zijn hier immers schering en inslag, en wie zijn spullen niet afgeeft loopt het risico vermoord te worden. Zo werden in het eerste weekend dat ik hier was maar liefst 26 mensen vermoord. Een "normaal" gemiddelde hier in Caracas. Toen ik in de garage van ViveTV schuilde kwam een meisje al huilend aangelopen, ze was 100 m verder overvallen. Een mevr. van Telesur kon me vorige week niet binnen laten in het gebouw omdat haar pas gestolen was. Gisteren vertelde B dat ook zij enige maanden geleden vlak bij haar huis op zeer brutale wijze overvallen was. Veel mensen die ik niet ken wijzen me ook op gevaarlijke situaties, als ik ergens buitenga bv, of als ik een praatje sla met iemand, krijg ik bij het afscheid meestal een reeks waarschuwingen mee. Een mens wordt er paranoide van...
Maar voorzichtig zijn is dus de boodschap. Zelfzeker rondlopen, lege straten mijden, ervoor zorgen dat je nooit alleen loopt, geen juwelen dragen, geen fototoestel bijhebben, niet bellen op straat, kijken of je niet gevolgd wordt, geen geld afhalen in openbare ruimtes, ervoor zorgen dat je binnen bent als het donker wordt,... en in deze periode grote manifestaties mijden.

In de reisgids staat de zone "Altamira" als het veiligste en de beste plek om op hotel te gaan. Het is een rijke buurt, met moderne appartemenstblokken en veel winkels. Dezer dagen is het echter de zone die te mijden is, de studentenprotesten vinden meestal daar plaats. In die zone is er een oppositieburgemeester, en hij (en zijn politie) laten de protesten begaan, ook als ze gewelddadig worden. Zo zag ik dat ze een overheidsgebouw goed onder handen genomen was: de letters van de naam van het gebouw waren van de muur gerukt (op 3m hoogte), het veiligheidsglas was ingeslagen en er zaten kogelgaten in de gevel. Maar goed dat ik uit de buurt blijf van die manifestaties! Gisteren zijn B en ik naar die zone gegaan -Maar niet nadat B bij een vriendin nagevraagd had of de zone rustig genoeg was om een buitenlander mee naartoe te nemen. Een buitenlander die bovendien vrijwel geheel in de kleur van de Chavistas gehuld is. Ik heb nl pas hier beseft dat mijn hele basisuitrusting rood is: bril, tas, paraplu, fleece (nodig voor de berguitstap van gisteren) en toevallig ook mijn broek gisteren. Zie foto van gisteren "Rojo Rojito" ;-)
Heb dus voor alle veiligheid maar mijn jas binnenstebuiten rond mijn middel geknoopt, zodat er al een deel rood vervangen was door zwart. Kwestie van de kleine groep studenten die er rondhing niet te provoceren... Ik merk dat mijn rode uitrusting telkens voor verwarring zorgt: met mijn bleke huid lijk ik op iemand van de oppositie, maar ik draag de kleur van de Chavistas... Mensen spreken me regelmatig aan, bv op de bus, en gaan dan al snel richting politiek, om af te tasten hoe het nu eigenlijk zit. Uiteraard speel ik dan de onschuldige toerist ,-) Bon.

Eergisteren zag ik op de zender Globovision (oppositie) een verslag over studenten die op een universiteitscampus "la violencia" van de Chavistische studenten repareerden. In het verslag waren beelden te zien van studenten die grafiti overschilderden en getuigden dat de "violencia" van die studenten moest stoppen, en dat iedereen zoveel mogelijk meehielp om de schade te herstellen. Ik vroeg me dus af wat die Chavistische studenten zoals vernield hadden, want er was niet meer te zien dan schilderende studenten... Pas de volgende dag begreep ik hoe het zat: het artikel ging eveneens over die actie en de "violencia" van de Chavistische studenten, en pas helemaal op het einde stond geschreven dat de "violencia visual" van de studenten moest stoppen. Het hele violencia-verhaal komt dus in feite neer op grafiti op muren van de universiteit. Niets meer, niets minder. De grafiti herhaaldelijk omschrijven als "violencia" door de Chavistas laat zeker een foute indruk na bij de kijker...

Een vrouw op straat vertelde me dat ze tegen Chavez was "omdat hij geen respect heeft voor het leven van de Venezolanen." Ik vroeg om meer uitleg, maar dat was alles wat ze me daarover wou vertellen. Pas met de toespraak van Chavez begreep ik waarom ze me dat zei: Chavez zegt dat hij zijn leven zou geven voor de revolutie, dat zijn leven hem niets waard is als het om de revolutie gaat. Die vrouw interpreteert dat dus als zou "het leven" in het algemeen niets waard zou zijn voor Chavez... Vreemd toch.

Kranten hebben hier btw een bijzondere rubriek "sociales" Op die pagina's staat het verslag van het communiefeest (of verjaardag of huwelijk) van een meisje uit de "betere klasse van onze sociedad". Er staan veel foto`s op die pagina, net zoals de beschrijving van het thema van het feest, van de jurk... Het is ruimte die gekocht wordt door de familie zelf, paginagroot, in een nationaal verdeelde krant. Onvoorstelbaar. Vreemd volkje toch die Venezolanen.

De macht van media in vraag gesteld...

Gisteren nog naar een beknopte versie van de speech van Chavez gekeken. Hoe de zaak RCTV zich nog ook zal ontwikkelen, het thema communicatie staat hier op de agenda. Communicatiekanalen, het doel en de functie ervan, de impact, wat de functie zou moeten zijn, de kijker als burger en niet als consument, het idee van radiospectrum als publiek goed, de rol van de overheid daarin,... Overal wordt erover gesproken, massa's specialisten worden erbij gehaald om de zaken te verduidelijken. Chavez zelf nam een theoretisch luik over die ideeen op in zijn speech. En de massa bleef luisteren. Het zijn dus niet alleen populistische slogans die hij verkondigt, hoewel "Het Noord-Amerikaanse imperium zal in de 21e E ten onder gaan" toch wel heel veel bijval kreeg. Het thema communicatie staat niet alleen in Venezuela op de agenda, ook in de andere Latijns-Amerikaanse landen leidt het debat tot commotie en analyse rond het thema. En dat is net wat Chavez wil uiteraard, dat de macht van de media overal in vraag wordt gesteld...

De oppostie blijft ondertussen schreeuwen dat de zaak RCTV er een is van het aantasten van de vrije meningsuiting door de dictator Chavez. Ze schreeuwen dat uit op tv, in kranten, tijdschriften, radioprogramma´s, tijdens manifestaties,... Dag na dag schreeuwen ze dat ze hun mening niet mogen verkondigen. Hmmmmm....

Sinds Chavez aan de macht is, is het aantal media overigens sterk toegenomen. Nieuwe lokale, regionale en nationale tvzenders, radiozenders, kranten,... vooral de communautaire media zijn nauwelijks te tellen.

En van manifestaties van studenten was niet veel te merken dit weekend. "Logisch," stelt B, "Tijdens de week komen ze op straat om niet naar de les te hoeven, nu in het weekend hebben ze andere dingen te doen. Wacht maar tot maandag, ze zullen er wel weer staan!" Een andere krant vroeg zich af waar de studenten waren de dagen voor RCTV uit de lucht gehaald werd. Dat moment was al maanden bekend, en er waren al wat kleine protesten. Waarom demonstreerden de studenten dan niet de vrije meningsuiting in de periode voor het gebeurde? Waarom kwamen ze pas op straat toen ze merkten dat ze hun favoriete feuilletons niet meer kunnen volgen? Deze bedenking komt uiteraard uit een pro-Chavez krant ,-) Naar schatting zou amper 3 procent van de studenten van de grootste universiteit op straat komen, dat is alles...

Voor wie er nog meer over wil weten: een artikel over de zaak RCVT en de desinformatie daarover in Frankrijk (in het Frans)...

Vandaag toeristische toer opgegaan: Met de teleferico naar de berg Avila, in een enorm natuurgebied aan de rand van Caracas. Fantastisch gewoon, een andere wereld, beetje oerwoud, veel koeler, modderwegen naar een nabij dorpje, een hoosbui van jewelste losgebarsten... Mijn schoenen zitten onder de modder. Maar zeer indrukwekkend. De ene kant van de berg ligt Caracas, de andere kant de zee. Bon, af en toe zagen we beetje zee tussen de wolken door...

Op Youtube is er een filmpje van Avila te vinden, het was toen ook een regenachtige en mistige dag, en de rit die we met de jeep deden staat er ook op. http://www.youtube.com/watch?v=yK022JU280A

En morgen... weer naar Telesur!

Viva Brasil! Viva Chavez!

Net terug van de grote Chaves-manifestatie. Overdonderend. Wat een massa, wat een gewoel, wat een energie, overtuiging en enthousiasme... En Chavez horen spreken, de man weet hoe hij een massa moet bespelen. We zijn tot vrij dicht kunnen naderen, echt wel impressionant.

Gisteren bleek de populatie Brazilianen in het appartement met 200% gestegen, met name met Lidiana en Celio, eveneens van de MST. Van links naar rechts op foto: Kima, Lidiana en CelioZe zijn hier voor 2 dagen om vorming te geven aan een groep Brazilianen die hier in Caracas medicijnen studeert. In die schoolEscuela Latino-America de Medicina studeren iets meer dan 460 studenten uit 13 landen van Latijns-Amerika, allemaal met beurs van Venezuela. Ik ben dus met Lidiana en Celio meegegaan naar de school om die es van dichtbij te zien, een vorming te volgen, met die studenten te spreken,...

De rit naar de school was op zich al de moeite: eerst met de metro, dan met een bus de bergen in. Ongelofelijk hoe die buitenwijken van Caracas tegen de bergen op gekleefd zijn, de overgtote meerderheid nog in staat van ruwbouw, de hele helling omhoog. De school bleek een voormailige militaire academie, afgelegen, ver van zowat alles. De leerlingen mogen het terrein niet verlaten, tot hun grote frustratie, want veel is er niet te doen. Studeren, eten, les, studeren, eten,... 7 maanden lang duurt hun opleiding pre-geneeskunde. Nadien kunnen ze verspreid over universiteiten in Venezuela aan de echte opleiding beginnen. Er zitten 66 Brazilianen, allemaal daar omdat ze aangesloten zijn bij een sociale beweging die beurzen krijgt van Venezuela, zoals MST. Wat een bende, wat een geknuffel en gepampel, de Brazilianen zijn echt heel erg lichamelijk, valt gewoon op. Bij het aankomen en weggaan wordt iedereen uitgebreid gekust en geknuffeld, er wordt op schouders geslagen, daar moet echt tijd voor voorzien worden ,-) Ik heb 1 deel van de vorming gevolgd, politieke analyse over wat nu hier aan de gang is met RCTV, en de lln deden heel actief mee, vragen stellen, discuteren, vergelijking maken met beleid in Brazilie... Aangezien het in het Portugees was, begreep ik het niet helemaal, maar de grote lijnen had ik toch mee. Deel 2 werd buiten verdergezet, in de zon. Dat deel heb ik dus overgeslagen wegens brandende zon, en ik ben het terrein gaan verkennen. Tot mijn grote plezier ben ik een groep studenten uit Suriname tegen het lijf gelopen, zodat ik eindelijk wat Nederlands kon praten. Wat een opluchting na al die dagen Frans/Spaans/Portugees...

Rond een uur of 4 vertrokken we daar weer, richting manifestatie. Het opstappen zelf hebben we gemist, maar een groot deel van Chavez' speech konden we nog meevolgen. De moeite... Van de tegenbetoging hebben we niets gemerkt. Later eens kijken wat ze op tv daarvan zeggen.

Morgen wordt het een dagje toerist uithangen waarschijnlijk, opnieuw de bergen in met de teleferico. Dat is een vervoersmiddel dat ik hier nog niet heb uitgeprobeerd. Hier in Caracas kan je je op vele manieren verplaatsen:
- te voet: met die hitte en brandende zon niet echt aan te raden, maar zeker af te raden door het vreselijke verkeer hier. De auto heerst, de auto sjeest overal, samen met motoren. Als voetganger komt het er hier op aan van zeer goed rond te kijken en dan over te spurten. Ik sluit me meestal aan bij een groepje locals, want oversteken op mn ukkie, daar ben ik nog niet helemaal aan toe
- metro: wie een metrostation instapt komt in een andere wereld terecht. Het is er proper, amper grafiti, zeer regelmatig treinen, met airco (hiep hiep). Mensen staan gedisciplineerd te wachten, in de grote stations zijn er zelfs wachtrijen in de vorm van een N. Die staan op de grond geschilderd, maar iedereen schuift netjes aan, 1 voor 1, de metro in. Er is vooraan de trein een groot gedeelte voorbehouden voor de zwakke gebruiker, en er is ook en aparte instapzone. Daar staat dus niemand te wachten die niet bejaard/zwanger/gehandicapt is. Toen ik daar nietsvermoedend ging staan, werd ik meteen kordaat weggestuurd door een toezichter...
- bussen: hier rijden massa`s bussen en busjes rond, in alle mogelijke kleuren en maten. Een ritje kost gemiddeld 1000 bolivares (40 cent) en daarmee raak je een heel eind. Je moet dan wel eerst de halte vinden, want die staan meestal niet aangeduid. Je gaat maar beetje wachten bij een groepje mensen langs de stoep en dan maar hopen dat je aan een halte staat en niet bij een groep die wacht om over te steken ;-). De kleine bussen hebben geen nummer, dus daarbij moet je eerst weten welke richting je uit wil en dan een bus nemen waar die bestemming op geschreven staat. Niet evident. Bussen hebben uiteraard geen airco, maar gelukkig wel ARKO: AutoRaam Kan Open... Bon, en morgen dus de teleferico!

Vrije meningsuiting?!

Gisteren mijn dag afgesloten zoals ik die begonnen was: met een actie van de oppositie. Gisteren wou ik vroeg gaan slapen, rond acht uur. Net voor ik in bed kruip hoor ik plots sirenes loeien, dan gekletter van pannen. Eerst maar een, dan twee, dan stopte er eentje en nam een ander over, dan kwam het gebonk op een grote pot erbij, het gekletter van deksels... Met andere woorden: een cazerolazo, het uiten van protest door lawaai te maken. Aan de basis door het slaan op kookpooten (cazerola), maar ook met andere middelen. Zo stuurt de oppositie mails rond met daarbij een mp3 met sirenes. Die worden dus ook afgespeeld als een cazerolazo begint, anderen blazen op fluitjes en auto's die door de buurt rijden toeteren lustig mee. Toch een vreemd sfeertje, het is dan al donker hier, en vanuit de appartementsblokken komt dat lawaai, maar de mensen zijn niet te zien, alleen hun gekletter is te horen. En die sirenes maakt het wel akelig... Het hele gedoe duurde een half uur, dan ben ik maar gaan slapen.

De oppositie trekt voluit de kaart van de vrijemeningsuiting nu. Beschuldigt overheid er oa van demonstranten op te pakken. Antwoord van de overheid: iedereen mag op straat komen, iedereen mag mening laten horen, maar dat recht van vrije meningsuiting betekent niet dat de demonstranten vernielingen mogen aanrichten, mensen mogen aanvallen (zoals mensen van de ordediensten) of gebouwen mogen beschieten (zoals het gebouw van Conatel, oa technische dienst radiospectrum.) Als de protesten te ver gaan, dan treedt de politie uiteraard op. En dan gebruikt ze inderdaad rubber kogels als het echt uit de hand loopt, net zoals andere overheden dat mogen.
Bij de protestmars die ik gisteren zag, liepen de studenten inderdaad ongestoord door de straten, gevolgd door een tiental gewapende politieagenten op de moto. De protesten gaan hier ondertussen verder (in bepaalde zones, nu zit ik bij Telesur, uiterst in het Westen, en hier is helemaal niets te merken van protest), ook de bedienden van bepaalde bedrijven komen soms op straat, een vereniging van journalisten hield een wake bij de RCTV gebouwen,... Op sommige wagens (Vooral grote 4x4's met getinte ruiten) staat het woord RCTV gesprayed, ik heb al 1 iemand gezien met een t-shirt van RCTV "Un amigo es para siempre". Maar ook de Chavisten organiseren wakes, marsen, bijeenkomsten, persconferenties, andere journalisten steunen de beslissing, ... er is vooral activiteit op en rond de universiteiten. De overheid klaagt ook aan dat de oppositie schoolkinderen naar de demonstraties brengt om mee op te stappen. Voor deze zaterdag is een grote mars van Chavistas aangekondigd, ik ga die zeker volgen, al weet ik nog niet hoe. Misschien met een cameraploeg, misschien alleen, het hangt een beetje af van de sfeer.

De kaart trekken van de vrije meningsuiting is uiteraard een goede zet: wat beter om internationaal de aandacht te trekken dan te schreeuwen dat de vrije meningsuiting beknot wordt? Dat samen met de beschuldiging van beknotten persvrijheid lokt uiteraar meteen de aandacht. Het feit dat het Europees Parlement al een resolutie goedkeurde (zie eerder) geeft de oppositie morele steun uiteraard, sterkt hen om door te gaan. Dat ook de VS achter hen staat, dat was uiteraad a given. Kleine anecdote over beknotten persvrijheid: toen Seb zondagavond naar de persconferentie van RCTV wou gaan, werd hem de toegang verboden, hoewel hij zich ingeschreven had, voor een officieel Venezolaans persbureau werkt, zelfs zijn werkuniform aanhad.... Maar neen "De lijst is veranderd senor. U mag niet binnen" De grote internationale zenders mochten wel meteen binnen, zoals FoxNews, TVE,... En dat door een kanaal dat nu overal uitschreeuwt dat zijn persvrijheid afgenomen is... Jaja. Hij heeft ook als nadeel dat zijn persagentschap Notisur heet, een naam die lijkt op Telesur, de internationale nieuwszender gefinancierd door de overheid (en door andere overheden ook, maar Venezuela stuwt het project grotendele). Dat limiteert hem ook qua toegang tot informatie blijkbaar...

Zoals iemand me zei: "Het zal wel interessant zijn om midden van een poging tot staatsgreep hier rond te lopen..." Dat er iets ging gebeuren rond deze periode was duidelijk, maar de omvang ervan, daarop was het wachten. B, een vriendin van Seb, heeft een vriendin die op het Ministerie van Communicatie werkt. Het personeel daar moest vorige vrijdag gepakt en gezakt gaan werken, met kleding etc voor 6 dagen. Ondertussen mochten ze het werk niet verlaten -behalve voor dringende zaken- en was er heel hoge beveiliging. Zo waren ze klaar voor wat er ook ging gebeuren. Normaalgezien heb ik deze avond een rdv met B, eens horen wat haar vriendin zoal meegemaakt heeft daar... Het lijkt alsof de oppositie tot nu toe vooral de kaart van het buitenland trekt, zoveel mogelijk de overheid en Chavez in diskrediet brengen. De acties in eigen land vallen -tot nu toe- nog mee, er is geen grote staking, geen grote bezettingen, de hoofdstad ligt niet lam... Misschien omdat de oppositie weet dat ze het op dit moment toch niet kan halen in eigen land? Bon. Hopelijk blijft het zo, ook met de grote betoging zaterdag...

Verder heb ik gisteren wat gebabbeld met Kima, die eveneens logeert in het appartement van T. Het is een Braziliaan van de MST, de beweging van boeren zonder land. Hij werkt hier met de Venezolaanse overheid, om samen te werken op het vlak van zaadbanken, steun aan boeren, steun aan idee voedselsoevereiniteit,... (zie interview met hem) En, o toeval, de DVD ie hij aan het bekijken was was die van een cooperatieve uit de melksector. Kima vertelde dat melk een van de thema's was waarover hij onderhandelde, om te bekijken of het mogelijk was om Braziliaanse melk te gaan invoeren hier in Venezuela ipv bv de Europese melk die hier overal aanwezig is. Ik heb m dan maar verteld over de melkcampagne van OS, die binnenkort van start gaat. Er valt echt niet te ontsnappen aan het werk ;-)

Ah, te vroeg gesproken. Zonet was hier ook wat protest te horen: iemand sloeg zonet op een pot. Een buur hier in het cybercafe keek op en murmelde "Cazerolazo?" Veel effect had de actie niet, na een paar keer bonken hield het al op, zonder dat iemand begon mee te doen... Een mini-protestje dus, een eenpansactie ;-)

Duiventil

Waar ik de vorige dagen wakker werd in een dorpssfeertje, met kakelende kippen en babbelende mensen in de steegjes, werd ik vanmorgen gewekt door het lawaai van een grote autoweg en van duiven, veel duiven. Toen ik vanmorgen vertrok, hoorde ik plots een betoging naderen. Ik was nog niet eens de straat uit en het begon alweer... Een stoet studenten trok roepend, trommelend voorbij, auto´s toeterden hen toe, mensen op straat applaudiseerden, in de appartementsblokken werd duchtig op potten en pannen geroffeld. Duidelijker kan het niet zijn, ik zit in oppositiegebied nu. Heb wat staan babbelen met paar dames terwijl de stoet voorbij trok, en neen, Chavez was echt niet geliefd bij hen. "Zomaar een televisiestation sluiten! En al die mensen staan nu op straat! Hij zou beter mensen aan werk helpen!" Bon. Qua start van de dag kan dat wel tellen.

Over een klein uurtje trek ik naar Telesur, voor een interview en een rondleiding op de redactie. Hopelijk vallen de mensen even goed mee als bijViveTV...

Globovision / ontmoeting in de regen

De situatie is nog altijd niet tot rust gekomen. Het zijn hoofdzakelijk studenten die protesteren tegen het niet-verlengen van RCTV, uiteraard zijn er ook tegenmanifestaties en samenkomsten van studenten die het uit de lucht halen van RCTV steunen, bijvoorbeeld bij het presidentieel paleis Miraflores. Andere groepen laten zich niet zien. Het zijn dus studenten uit de middenklasse en hoger die op straat komen... Het is voornamelijk in het oostelijke deel van de stad dat er heibel op straat is, vandaag heb ik er niets van gemerkt in het centrum. Alles rustig. Het protest beperkt zich niet tot Caracas, ook in andere gebieden broeit het. En af en toe ontploft het, brandjes, vernielingen aan gebouwen, etc.

Globovision, een andere privezender, trekt ondertussen alle registers open. Zo toonde het beelden van de moordaanslag op de paus, in combinatie met een bepaalde muziek. Hier in Venezuela kan dat dat alleen maar begrepen worden als een oproepen tot magnicidio (magnus + homocidio), het vermoorden van een belangrijk iemand, een leider. eh, Chavez dus. Als antwoord heeft de minister van comunicatie en informatie klacht ingediend bij het Fiscalia General (hoogste gerechtshof??). Het is nu wachten of die klacht ontvankelijk verklaard wordt en wat dan de uitspraak wordt. Dat kan bv het betalen van een boete zijn, of het opsluiten van bepaalde personen die verantwoordelijk worden geacht. Van het sluiten van het kanaal is dus het eerste moment nog geen sprake. Hoewel die piste door Globovision wordt uitgemolken "ze zullen ons niet sluiten, ze zullen de vrije meningsuiting niet kunnen tegenhouden, iedereen, steun ons!" Anderzijds roept Chavez dan weer op om alert te blijven voor de destabilisatiepogingen van de zender... Het houdt niet op hier! Tegelijk diende de minister klacht in tegen CNN omdat die beelden van Chavez en een leider van al Qaeda samen had gezet, wat impliceert dat Chavez ook een terrorist is etc.

Bon, voorlopig is het hier nog niet bekoeld.

Vandaag op de Plaza Bolivar in een geanimeerd gesprek beland, via een Chavista die discuteerde met aantal mensen die naast mij op een bankje zaten... En voor ik het wist zat ik er midden in. Na een kwartiertje babbelen vertrok ik naar ViveTV. (hoekje redactie Vive... Hoezo geengageerd??? ;-) ) Toen brak opnieuw een enorme stortbui los. Ik vluchtte onder een luifel, en belandde naast een Venozolaan die aan het doctoreren is in Parijs over Venezuela en twee maanden met vakantie in Venezuela is. Tsss. Het moet weer lukken. We zijn dus iets gaan drinken tot de bui over was. Resultaat: heb weer een extra reeks telefoonnummers van mensen die ik "absoluut moet contacteren" ;-) Zijn promotor begeleidt iemand die doctoreert over media in Venezuela en wiens nummer hij zal bezorgen. Bovendien blijkt hij bevriend te zijn met een kerel die ik hier probeer te contacteren. Laat ik er maar een cliche tegenaan gooien om af te sluiten: het is een kleine wereld...

Revolutie tot in de frigo

Eindelijk tijd om beetje te surfen, en wat lees ik op vrtnieuws.net, een Belga-bericht:

"Chavez laat privételevisiestation sluiten" ma 28/05/07 -

In de eerste zin loopt het al fout:
"In Venezuela, in Zuid-Amerika, heeft president Hugo Chavez een privételevisiestation laten sluiten"
-> RCTV werd niet gesloten, het signaal werd uit de lucht gehaald, RCTV mag verder uitzenden via sateliet of kabel, geen probleem. De zender mag alleen geen gebruik meer maken van het radiospectrum, publiek goed dat beheerd wordt door de staat.
-> het is geen beslissing van Chavez op zn ukkie, maar van Conatel, dat instaat voor de technische kant van de communicatie en voor de toewijzing van uitzendvergunningen, met het ministerie voor Communicatie.

"dat vooral de stem van de oppositie liet horen. De sluiting hing al een tijd in de lucht"
-> vreemd geformuleerd. Het niet-verlengen van de vergunning was inderdaad al enkele maanden aangekondigd. Het is niet alsof het een arbitraire beslissing is. Op 27 mei liep de 20-jarige uitzendvergunning af en die werd dus niet verlengd.

"en er werd ook al tegen geprotesteerd, maar afgelopen nacht was het dan toch zover. Heel wat medewerkers van het televisiestation konden bij de sluiting hun tranen niet bedwingen.

Voor het tv-gebouw was er protest tegen de sluiting. Het station bestond al meer dan vijftig jaar en zond populaire programma's uit, maar was ook radicaal tegen het bewind van president Chavez."

"Het kwam uiteindelijk tot rellen tussen de tegenstanders van de sluiting van het televisiestation en de politie."
-> de rellen van die avond, op die plaats voor het gebouw van RCTV= een klein groepje heethoofden die de politie provoceerden, een 5-tal bekogelden hen met flessen etc en toen trad de politie op. Ze pakten 1 persoon op. Even later arriveerde versterking, maar toen waren "de rellen" al voorbij... Info: van Seb die ter plaatse was -> zie zijn art op blog & foto´s

"RCTV was nog niet goed en wel uit de ether of op hetzelfde kanaal verscheen het logo van een nieuwe zender."
-> Vreemde formulering. Om middernacht werd het signaal van RCTV vervangen door dat van de nieuwe zender TVES (Televisora Venezolana Social, de naam klinkt als "te ves", "je ziet jezelf") en dat was ook al een hele tijd aangekondigd.

"TVES is een nieuwe staatszender die het beleid van president Chavez verdedigt. Zijn aanhangers bouwden een feestje voor het begin van de nieuwe zender."

"De reacties op de sluiting en de start van de tv-zenders tonen nog maar eens hoe diep de Venezolaanse bevolking verdeeld is."
-> zeer correct


Wat mij opvalt is dat het bericht niet eens de reden tot niet-verlenging geeft, alsof het feit dat de zender tegen Chavez is een voldoende reden is om uit de lucht gehaald te worden...

Wat hier niet vermeld wordt is dat dezelfde dag van het niet-verlengen van de vergunning van RCTV, de vergunning van 4 andere zenders wel verlengd werd, met vijf jaar. Bij die vier is Venevision, net zoals RCTV een privezender, die net zoals RCTV actief de staatsgreep van 2002 steunde, die net zoals RCTV tegen het beleid van Chavez is (hoewel iets minder radicaal), En toch werd die vergunning verlengd... De reden voor het niet-verlengen van de vergunning van RCTV is omdat de zender verschillende keren de wet overtreden heeft. In het verleden werd de zender al een aantal keer tijdelijk uit de ether gehaald, onder meer omdat het subliminale beelden in een kinderfilm had verwerkt, maar ook wegens fraude. En verder komt daarbij dat de zender graag aan Chavez-bashing deed en dat er veel pulp te zien was, vooral dramatische telenovelas. Het soort TV dat Chavez liever kwijt is... Daarenboven had RCTV het sterkste signaal op VHF van alle zenders, het was dus het technisch beste kanaal, dat het verst in het land te bekijken was. Dat sterke signaal is nu voor de staatszender.


Hopelijk was de verslaggeving op tv gebaseerd op bronnen van betere kwaliteit...

----------------------

Bon, verder weer een nacht doorgebracht in app van Seb, kort maar goed geslapen deze keer. Vanavond verhuis ik naar het app van TD, dus dat wordt weer een heel avontuur. Deze keer ligt het app in een middenklassebuurt waar 60% van de mensen bij de oppositie hoort, een heel verschil met de volksbuurt van Seb´s app. Daar was bv een Mercal (link naar PDF over mercal, in spaans, maar te begrijpen...), een winkel van de staatsketen van goedkope voedingswinkeltjes, waar producten verkocht worden aan 30% minder dan de normale prijs. De klant betaalt er bv geen taksen. Zo wordt er bv melk, meel, water, etc verkocht, maar ook beestig lekkere koekjes. Een aantal producten wordt alleen maar in die Mercalwinkels verkocht en zijn helemaal "overheid-branded". Op de verpakkingen staat bv een uittreksel uit de grondwet, bv over het recht op en het belang van onderwijs en de verwijzing naar de Mision Robinson (het alfabetiseringsproject van de overheid - sinds eind 2005 is Venezuela overigens analfabetisme-vrij verklaard door de VN...). Het zijn heel vrolijke verpakkingen, met een kleurrijke tekening vooraan. Heb er zelfs een foto van genomen, hopelijk is die geslaagd... Chavez en de revolutie tot in de frigo dus!

Vuurwerk

In Caracas! Gisteren een hele dag Belgische tijd onderweg, alles goed verlopen. In Caracas geland stipt om 14u25 zoals voorzien. Met een minibusje van het vliegveld naar centrum Caracas gebracht. Er valt niet te ontsnappen aan de Chavez-posters. Op een groot nieuw appartementsblok een gigantisch bord "Wij bouwen nieuwe huizen voor het Venezolaanse volk, wij houden ons woord" Of iets in de zin, met daarnaast een breeduit lachende Chavez.

Het minibusje nam een andere route dan normaal omwille van de grote RCTV (zie eerder) manifestaties, een deel van de weg was geblokkeerd. Geen nood, Seb is me dan in ander deel van de stad komen oppikken. Hij helemaal in uniform van Notisur, het persagentschap waar hij voor werkt. Bon, hij heeft me dan naar zijn appartement gebracht via metro, dan een minibus naar een van de buitenwijken en dan stukje te voet. Zijn app ligt temidden van een "barrio popular", een echte volkswijk dus, gekleefd tegen de heuvels rondom Caracas. Die zones worden door alle reisgidsen als zeer gevaarlijk bestempeld, absoluut te mijden. Zeker tegen de avond. Maar goed, ik was dus blij dat Seb me is komen ophalen en ik niet alleen door die wirwar van steegjes op zoek moest naar zijn app... Een half uurtje later is hij weer vertrokken, om de nachtelijke betogingen en andere evenementen op te volgen. Ik bleef achter, helemaal doodop van de reis en 3 nachten van amper slapen. Maar veel slapen heb ik niet gedaan.

Nadat ik mijn bed gemaakt had (Danku danku wereldreizigster T voor die geweldige slaapzak!!) en na een korte douche ging ik slapen. Of poging tot. Aangezien het app bestaat uit stenen muren met golfplaten dak, is aaaaaallles te horen van de nabije en minder nabije buren, die net het avondmaal klaarmaakten (het was toen ongeveer 20u). En van de 7 papegaaien een verdieping lager. En van het salsacafeetje iets verder. Het dak blijkt bovendien een drukbezochte kattenavenue, die om de zoveel tijd langs trippelden/denderden... Dankzij oordoppen toch wat geslapen, tot om 23u ander lawaai losbarstte: sporadisch vuurwerk. Dat duurde tot middernacht en toen was het echt onvoorstelbaar: driekwartier aan een stuk intens vuurwerk, groot, klein, veraf, vlakbij... Het hield maar niet op. Mensen die in de straatjes leuzes scandeerden, een feestje bouwden; een enkele die op een pot sloeg (als protest tegen de regeringsbeslissing). Dat allemaal naar aanleiding van het uit de lucht halen van RCTV, want de uitzendvergunning van die zender liep om middernacht af. Als dit de reactie was in een buitenwijkje, dan moet het in het stadscentrum pas helemaal chaos geweest zijn!

Ben dus nog altijd beetje verkreukeld door tekort aan slaap en de hitte... Vanmorgen bij Telesur langs geweest, nu snel even verslagje schrijven, dan hiernaast iets eten en dan richting ViveTV. Het wordt weer een lange dag!

D-1

Over een paar uur gaat mijn wekker en start mijn trip naar Venezuela.
Gent -> 5u27: trein naar Bxl Zuid -> 7u30: Trein naar Parijs -> tien uur vliegen naar Caracas.
Aankomst daar: 14u30, dan begint deel 3 van mijn dag...

Ik weet niet of internet goed toegankelijk is in Caracas, maar als ik de kans krijg zal ik hier wat nieuws posten. Of gewoon onzin.

Bon, tot later!

D-2

Gisteren te vroeg victorie gekraaid, vanmorgen nog zieker opgestaan. Na de uitwisseling, heel vroeg 's ochtends, van een zakje in een zakje naast een zak in een grote zak (Heeft de croissant nog gesmaakt P?), gaan werken om de lopende zaken af te ronden. Dan naar huis en meteen naar de dokter, de antibiotica hebben nog 2 dagen de tijd... Tik tok tik tok tik tok.

Goed nieuws: gisteren een antwoord gekregen van een van de Venezolaanse proffen die ik vorige week ontmoet heb in Brussel. Hij probeert een afspraak met een mediawatcher voor me te versieren. Hopelijk voegt hij de daad ook bij het woord, want dat doen ze toch niet meteen allemaal die latino's heb ik zo de indruk. Maar toch, goed nieuws. Hij heeft mijn e-mail ook doorgestuurd naar Telesur, zo zei hij. Niet wetende dat ik al enige tijd de redactie met mailtjes bestook... Ze zullen daar weten dat ik eraan kom, dat is zeker!

S. bezorgde me ondertussen zijn adres, of beter, een beschrijving om in de buurt van zijn woonst te raken "Mon adresse.... les adresses ils n’utilisent pas trop ici. Et je dois avouer que je ne la connais pas." De routebeschrijving gaat via een bus vanuit de luchthaven, overstappen op de metro en nadien op een minibus, en dan nog stukje te voet. Ha! Toch wel benieuwd waar ik ga terechtkomen over 2 dagen.

Maar waarin ik ga terechtkomen, dat wordt wel steeds duidelijker: veel commotie! Volgens S zijn er voor de nacht van de 27e op de 28e manifestaties aangekondigd, enerzijds van groepen die protesteren tegen het niet-verlengen van de RCTV-licentie, anderzijds betogingen van Chavistas ter ondersteuning van het niet-verlengen. Bon. Dat belooft vuurwerk.

Het Europees Parlement heeft ondertussen een resolutie over de zaak RCTV aangenomen, waarin ze kritiek geeft op het Venezolaanse overheid: "Freedom of speech is the central issue in a resolution which condems the decision by the President of Venezuela, Hugo Chávez, not to renew the broadcasting licence of one of the country's leading television and radio stations, Radio Caracas Televisión (RCTV). The current licence expires on 27 May 2007." Tssss.

It's magic: een minuut geleden viel er eindelijk een antwoord van TD in mijn inbox. Dat is de man die me een maand geleden beloofde onderdak te bezorgen. En van wie ik sindsdien niets meer gehoord heb. Tot zonet dus. De inhoud van zijn mail: "pas de problemes, on t`attend" FYI: Dat is de volledige boodschap. Ah, ik lieg, er hoort ook nog een link bij, naar een blog ivm... RCTV. Maar plaats/uur van afspraak, specifieke aanwijzingen, niets dus. Dat wordt aanpassen ginder ;-)

D-4

Vandaag gaan werken, maar dat was naderhand bekeken toch niet zo een denderend plan. Gelukkig zat er goed nieuws in mijn inbox om me wat op te fleuren: het aanbod om de eerste dagen te logeren bij een kennis die toevallig een jaar in Caracas woont. Pak van mn hart. Leve Seb! Van bij hem kan ik dan verder onderdak zoeken voor de rest van de tijd.

Als journalist weet hij ook wat er zoal leeft in de stad, en hij bevestigde mijn vermoedens: het niet-verlengen van de uitzendlicentie van de zender RCTV brengt heel wat mensen op straat. Er zijn nu al veel demonstraties en de sfeer wordt grimmiger volgens hem. Drie keer raden wanneer de uitzendlicentie afloopt: op 27 mei, de dag dat ik aankom in de stad. Het protest is meer dan heisa over een licentie: het is de oppositie (die met RCTV een machtige spreekbuis verliest en schreeuwt dat het om het beknotten van de persvrijheid gaat) versus de overheid (die ervoor kiest om een uitzendlicentie van een zender die herhaaldelijk de wet geschonden heeft -en die actief meewerkte aan de staatsgreep van 2002 en de latere algemene staking- niet te verlengen). Oa Bernard Cassen van Attac maakte een dossiertje op over RCTV. Op de vrijgekomen frequentie komt een nieuwe openbare omroep.

Dankzij intens lobbywerk van de eigenaars van RCTV en Réporteres Sans Frontières is de zaak ook tot hier doorgedrongen. Morgen, 24 mei stemt het Europese Parlement er zelfs een resolutie over...

Bon. Dat is dus de sfeer waarin ik arriveer. Een nieuwe confrontatie oppositie - overheid. Blij dat ik die eerste dagen onderkomen heb bij iemand precies weet wat gaande is, waar te zijn en waar weg te blijven...

D - 5

Murphy heeft toegeslagen: ik ben ziek thuis. Dit is absoluut niet de ideale aanloop naar mijn vertrek. En ik moet nog zoveel voorbereiden en lezen. Dat lukt dus niet nu. Waaaaahhh. Laat staan mijn werk op OS degelijk afronden. Dedju dedju.

En er valt nog veel voor te bereiden, heb zelfs nog geen bevestiging van mijn alojamiento daar. Misschien toch maar een hotelkamer proberen boeken strakjes. Plan B. Nooit een slecht idee...